ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ στο ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΕΧΝΙΚΑ
Τεύχος 272
ΕΝΑ ΚΟΣΜΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ:
Υπουργείο περιπάτων και χαλάρωσης. (ΥΠΕΧΑ)
«Επομένως, ο οίστρος της πιστεύω εν τέλει, πως έχει να κάνει με τη δική της αγωνία να διατηρήσει το πράσινο προφίλ της....Λέμε τώρα.»
Τα χρόνια της μεταπολίτευσης χρησιμοποιείτο συχνά, στη συζήτηση μεταξύ των νέων της εποχής, η φράση: «Υπουργός ξηρών καρπών και υαλουργίας». Είναι προφανές τι ακριβώς εννοούσαν αυτοί που χρησιμοποιούσαν τον όρο. Ανεφέροντο στην ευρηματικότητα των πρωθυπουργών να εφευρίσκουν υπουργικούς θώκους προκειμένου να «βολέψουν» τα κομματικά δουκάτα και βαρονίες ή επί το λαϊκότερον βιλαέτια, προκειμένου να σχηματίζουν πολυπληθείς και κατά κανόνα μη αποτελεσματικές κυβερνήσεις.
Είναι εξ ίσου βέβαιο ότι ενυπήρχε η ειρωνεία και η απαξία στους χαρακτηρισμούς αυτούς. Το καβούρδισμα των ξηρών καρπών δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να αποτελέσει αντικείμενο υπουργείου έστω και σε συνδυασμό με την υαλουργία. Η υαλουργία ως έννοια μου θυμίζει τον «Στράτο το χημικό», γνωστό τύπο της παλιάς Αθήνας, που αν το σακάκι του έπεφτε κάτω από την καρέκλα που το είχε απιθώσει προσωρινώς, δεν το σήκωνε ποτέ, αλλά αγόραζε άλλο(!), βασιζόμενος στην «βιομηχανία» υαλουργίας στην οδό Πειραιώς, που είχε ευτυχίσει να διαχειρίζεται μέσω σχετικού γάμου και προικοσυμφώνου.
Το προικοσύμφωνο, η σύζυγος και το εργοστάσιο της υαλουργίας, δεν έφεραν την ολοκληρωμένη ευτυχία στον Στράτο, που απεγνωσμένα την αποζητούσε στα περιώνυμα αθηναϊκά γλέντια της εποχής. Όταν πια την δεκαετία του ’80, ξεπεσμένος και άφραγκος, εύρισκε καταφύγιο και ακροατήριο στο «Στεκούλη» και στο «Μπουρή» στα Πετράλωνα, παρέδιδε μαθήματα χημείας και υαλουργίας, αναπτύσσοντας τις μυστικές συνταγές του χρωματιστού γυαλιού και της κατεργασίας του. Πάντοτε βέβαια σε νέες γυναίκες που με «τρυφερότητα και απόγνωση» ανάμεσα σε δύο ποτήρια κρασί, ερωτευόταν παράφορα.
Οι ταβέρνες των Πετραλώνων που προανέφερα, συγκέντρωναν τότε το ενδιαφέρον πολλών Ελλήνων αρχιτεκτόνων – πολεοδόμων από το Παρίσι και τη Βοστώνη, το HARVARD, το Columbia και το Paris la villette. Οι συζητήσεις και οι ελπίδες ατελείωτες για το όραμα της νέας Αθήνας και της σχεδιαζόμενης πλέον Ελλάδας της αλλαγής.
Ήταν τότε που το νεοσύστατο ΥΠΕΧΩΔΕ με τον μακαρίτη Τρίτση επί κεφαλής, ξεκινούσε το περιπετειώδες (ατέρμον) ταξίδι του πολεοδομικού σχεδιασμού με τον φιλόδοξο τίτλο: Επιχείρηση Πολεοδομική Ανασυγκρότηση ΕΠΑ ‘82– ‘84. Τότε το ανεκπλήρωτο όνειρο των διανοητών του σχεδιασμού ήταν ο αστικός σχεδιασμός , η συμμετοχή και το δικαίωμα του πολίτη στην πόλη. «Αν το δηλώσεις θα το σώσεις» ούρλιαζαν οι τηλεοράσεις και ουρές οι αυθαιρετούχοι συνωστίζονταν στις πολεοδομίες προκειμένου να χρηματοδοτήσουν την «ανατολή» της Νέας Ελλάδος.
Απαράλλακτες σήμερα οι ουρές των ημιυπαιθρίων στις πολεοδομίες, απαράλλακτες και οι ασάφειες της περιβαλλοντικής πολιτικής. Πλήθος τα όχι και τα μη, ελάχιστες οι προοπτικές για πράξη και δημιουργία, αυτό που οι σύγχρονοι αιρετικοί ονομάζουν ανάπτυξη του μεσαίου χώρου. Στο βάθος βέβαια, αχνοφαίνονται διάφοροι μυημένοι των ΑΠΕ και των ESCO να κινούνται μεταξύ σχεδιασμού, αυτοσχεδιασμού και αντιπερισπασμού. Έτσι, ίσως ερμηνεύονται και οι νεολογισμοί των ιερειών του πράσινου «λειτουργήματος» και όχι επαγγέλματος, που εσχάτως ανέκυψε ως ιδεολόγημα τις οίδε …για να επιτευχθεί τι.
Σ’ αυτό το μεταξύ ο ασπρούλης, ο μαυρούλης και ο καφετούλης παραδοσιακοί pig (star)-ARCHITECTS της γειτονιάς δυστυχούν. Τα τρία γουρουνάκια - αρχιτέκτονες που έχτιζαν με άχυρα, ξύλα και τούβλα πρέπει να φυλαχτούν από τον σύγχρονο «κακό λύκο» που έχει βαλθεί να τους κατασπαράξει πολιορκώντας με θυμό και λύσσα το ξενικό είδος που λέγεται έλληνας αρχιτέκτονας. Μπέρδεμα ή σαιξπηρική πλοκή «η σκηνή αυτή έχει ψωμί».
Το υπουργείο περιπάτων και χαλάρωσης έχοντας εξασφαλίσει κατά σειρά: τις μελέτες και έρευνες των περιπάτων και της χαλάρωσης στην πρωτεύουσα, την επιβίωση των σκίουρων στο Νεστόριο, καθώς και την αποτροπή της περιβαλλοντικής καταστροφής από την αυτοτελή λειτουργία της Μεσοχώρας, εκπονεί έρευνα επικινδυνότητας και συντάσσει κατάλογο των εισβαλλόντων ξενικών ειδών στα οικοσυστήματα της χώρας. O pig Greek – Architect (Griego Architetto) κατατάσσεται απ’ ότι φαίνεται στα επικίνδυνα είδη. Ελπίζω να μην εφαρμοστεί το σύνολο του νόμου για την προστασία της βιοποικιλότητας στο ξενικό είδος που λέγεται έλληνας Αρχιτέκτονας και που όπως φαίνεται έχει τεθεί υπό διωγμό.
Δεν ξέρω γιατί διαβάζοντας το νόμο περί προστασίας της βιοποικιλότητας εμνήσθην των ημερών των προσφύγων γονέων και συγγενών, που κουβαλάω οικογενειακά σαν αναμνήσεις και σκέφτηκα πόσο πιο ασφαλής και ευτυχής θα αισθανόμουν ως σκίουρος ή μεσογειακή φώκια και πόσο δυστυχής είμαι σαν έλληνας και pig-Architect. Σε ένα κράτος που πάντα η κεντρική πολιτική εξουσία εδίωκε και κατεδίωκε φοβούμενη για την ανεπάρκειά της.
