Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011
ΕΝΑΡΞΗ 11ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ
Πρόεδρος ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ – ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΑ ΟΜΙΛΙΑ 11ου ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ
ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ
Εκ μέρους της οργανωτικής επιτροπής και του Διοικητικού συμβουλίου του ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ καλωσορίζω τους συνέδρους, τους συναδέλφους, τους επισήμους προσκεκλημένους[1] μας, καθώς και τις ξένες αντιπροσωπείες που παρευρίσκονται στην έναρξη των εργασιών του 11ου Πανελλήνιου συνεδρίου Αρχιτεκτόνων.
Το συνέδριο αυτό και οι συνθήκες διεξαγωγής του.
Στις δύσκολες μέρες που περνά ο τόπος και ο κλάδος των Αρχιτεκτόνων ειδικότερα, χρειάζεται ελπίδα και απόφαση πώς τα πράγματα πρέπει και μπορεί να γίνουν καλύτερα.
Σήμερα οι περιορισμοί για ευμάρεια έχουν αυξηθεί μετά από μια περίοδο «ευημερίας» που όμως αναπτύχθηκε ερήμην της φιλοσοφικής αντιμετώπισης της ανθρώπινης δημιουργίας. Ο αρχιτέκτονας ανάλογα με την ιστορική στιγμή αποτυπώνει, ερμηνεύει, οραματίζεται και εν τέλει σχεδιάζει την καθημερινότητα και την ευζωία.
Οι αρχιτέκτονες με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν ξεχωρίσαμε ποτέ τα σχέδια μας από την κοινωνία. Ίσως γι’ αυτό σε πολλές περιπτώσεις η σχέση μας σε επίπεδο φιλοσοφικής και αισθητικής θεώρησης με την πολιτεία και την πολιτική είναι συγκρουσιακή. Η σύγκρουση αυτή δικαιώνεται μεν σήμερα επί της αρχής μια που σοβεί η κρίση του πολιτικού συστήματος διοίκησης και διαιώνισης, παραμένει όμως το πρακτικό ερώτημα, πώς πάμε παρακάτω.
Ο κόσμος των συναλλαγών των δεικτών της αγοράς και των τραπεζών, δεν δημιούργησε μια προοπτική διαρκείας. Ήταν σαφές ότι τα χωρίς ηθική βάση τεχνάσματα ανακύκλωσης του χρήματος θα έφταναν σε αδιέξοδο. Εμείς οι επαγγελματίες αρχιτέκτονες με τις δεξιότητες μας, με τις ικανότητες και τις ανικανότητές μας, μαζευτήκαμε εδώ για να εξετάσουμε κάτω από τις σύγχρονες συνθήκες το που πάει ο σχεδιασμός δηλαδή το πώς πάμε παρακάτω.
Σύγχρονες συνθήκες
Κάθε έρευνα για την αναζήτηση νέων μοντέλων σύνθεσης – οικοδόμησης, κατοίκησης και διαβίωσης που οφείλει να αναπτύσσεται σήμερα, διαλέγεται με την «προστασία του οικοσυστήματος», με την «αποτροπή της αποδόμησης» του, την «αειφόρο προσέγγιση», την «οικολογική δόμηση» και την «οικολογική κατεδάφιση». Ταυτόχρονα, προσκρούει στην τακτική της εκάστοτε εγκατεστημένης - νοοτροπίας που ότι δεν το κατανοεί το πολεμά επειδή το φοβάται.
Σήμερα, δεν αποδεικνύεται ότι η τρέχουσα κλιματική αλλαγή είναι απολύτως ανθρωπογενής και κυρίως δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι με ανθρώπινες δράσεις και περιορισμούς μπορούμε να την αναστρέψουμε πλήρως. Εκείνο που οφείλουμε να κάνουμε από εδώ και εμπρός είναι να προσαρμοστούμε και να αυξήσουμε την ανθεκτικότητά μας ως κοινωνία. Να προσαρμοστούμε σε μια μεταβολή που θα την αντιληφθούμε αν όχι εμείς, σίγουρα οι αμέσως προσεχείς γενεές.
Η ανταπόκριση στα Threats-απειλές της κλιματικής αλλαγής:
Πρέπει να αυξήσουμε την resilience-ανθεκτικότητα μας σαν κοινωνία. Δηλαδή την δυνατότητα του συστήματος να δέχεται απρόσμενα ή αναπάντεχα γεγονότα με όσο το δυνατόν λιγότερες συνέπειες. Το σύστημα πρέπει να σχεδιαστεί έτσι ώστε να δέχεται και μεγαλύτερη ξηρασία αλλά και μεγαλύτερες και πιο έντονες βροχοπτώσεις και πλημμύρες και βίαιες απρόσμενες κλιματικές εναλλαγές. Η πόλη να σχεδιαστεί αντίστοιχα, το σπίτι να σχεδιαστεί αντίστοιχα και ούτω καθεξής. Να μπορούμε να αντέχουμε μεγαλύτερες θερμοκρασίες αλλά και μεγαλύτερης διάρκειας ακραίες θερμοκρασίες με τις όσο το δυνατόν μικρότερες συνέπειες. Εικάζεται επιστημονικά ότι η διαταραχή αυτή θα διαρκέσει μέχρι το 2100, οπότε το σύστημα θα σταθεροποιηθεί και θα έχουν μέχρι τότε αναπτυχθεί όλα τα αμυντικά συστήματα της κοινωνίας και της επιστήμης.
Πρέπει λοιπόν να δράσουμε όχι διαπιστωτικά και καταγγελτικά αλλά δημιουργικά, θετικά και υπεύθυνα. Σ’ ένα κόσμο που έχει εκπαιδευτεί να πολεμά, να σχεδιάζει, να γκρεμίζει και να χτίζει, οι αρχιτέκτονες αναζητούν ξανά πρωταγωνιστικό ρόλο. Σήμερα οι συνθήκες δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την γέννηση νέων αρχιτεκτονικών ρευμάτων και νοοτροπιών σχεδιασμού.
Η στρατηγική του συλλόγου {προσυνεδριακές και συντονιστικά}
Στα δυόμιση χρόνια από τον Νοέμβριο του 2008 που σχηματίστηκε το παρόν συμβούλιο, πραγματοποιήθηκαν συντονιστικές συναντήσεις στο Βόλο στη Κέρκυρα, στην Καβάλα, στο Ηράκλειο, στη Χαλκίδα, στη Λάρισα, στη Χίο, στην Πάτρα, στον Πειραιά, στις Σέρρες και στο Λουτράκι. Στην Αθήνα πραγματοποιήσαμε δύο κύριες προσυνεδριακές συναντήσεις με σκοπό την προβολή της Αρχιτεκτονικής στην επικράτεια και την ανάδειξη του ρόλου των αρχιτεκτόνων στην επερχόμενη αναπτυξιακή προσπάθεια. Η πορεία προς το συνέδριο όπως είχε προσδιοριστεί στο συντονιστικό του Λουτρακίου είχε την ιδιαίτερη και αυτοτελή της αξία.
H στρατηγική του συλλόγου για τη συμπόρευσή του με τις επιταγές της σύγχρονης βιοοικονομίας σχεδιάστηκε πάνω σε συγκεκριμένους άξονες - ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ.
Έγινε συνειδητό ότι τα ζητούμενα ήταν:
1) Διαμόρφωση μιας εταιρικής σχέσης με την αγορά, η οποία αναζήτησε τη συνδρομή των αρχιτεκτόνων λόγω της φύσεως της αρχιτεκτονικής σπουδής. Η αξιολόγηση, διαχείριση και εν τέλει αξιοποίηση της νέας τεχνολογίας και των υλικών, οφείλει να γίνεται μέσα στα πλαίσια των αρχών του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και της διάθεσης για δημιουργική σύνθεση και διαμόρφωση νέων αρχιτεκτονικών προτύπων. Το κάλεσμα αυτό, υπό το πρίσμα της ελεύθερης σκέψης και ανταλλαγής ιδεών και τεχνογνωσίας οδηγεί σε μια εν δυνάμει οικονομική αυτοτέλεια του συλλόγου, το οποίο είναι και το ζητούμενο για τους αρχιτέκτονες εδώ και πολλά χρόνια.
2) Διάλογος με την πολιτεία για τη θεσμική αποκατάσταση του ρόλου του επαγγέλματος του αρχιτέκτονα, όχι μόνο για την κάλυψη ενός συντεχνιακού αιτήματος, αλλά για την αναζωογόνηση και την ηθική αποκατάσταση των κοινωνικών αξιών που σχετίζονται με την εικόνα των πόλεων, της περιφέρειας και της τέχνης του οικοδομείν γενικότερα.
3) Παράλληλα με την επίκαιρη διαπίστωση περί συνολικής αποτυχίας της κράτους να ανταπεξέλθει στη σύγχρονη πραγματικότητα και στις αναγκες των πολιτών του μέλλοντος , οι αρχιτέκτονες καλούνται να συμμετάσχουν στην επιχείρηση συνολικού κρατικού ανασχεδιασμού και αναδιανομής ρόλων και ευθυνών, ανακτώντας τον ειδικό ρόλο και τις ευθύνες που τους αναλογούν για μια εκ του μηδενός ανασύνταξη και ανάπτυξη.
4) Η περιβαλλοντική υποβάθμιση και η κλιματική αλλαγή σήμερα περισσότερο από ποτέ επιτάσσουν νέο design, νέα τεχνογνωσία που θέλουμε να οδηγήσουν, και νομοτελειακά θα οδηγήσουν σε συνθήκες αναζήτησης νέων ρευμάτων και προτύπων που θα αποτυπωθούν στην ιστορία της αρχιτεκτονικής. Το στίγμα αυτών των νέων ρευμάτων και τα προϊόντα του σχεδιασμού αποτελούν κατά κύριο λόγο ευθύνη των αρχιτεκτόνων.
Οι παραπάνω άξονες, διαμορφώνουν τη στρατηγική που εκφράζεται μέσα από τη δράση του Συλλόγου και αποτυπώνεται στη θεματολογία του συνεδρίου, αναδεικνύοντας ένα συλλογικό αίτημα: Η ελληνική αρχιτεκτονική να αναδείξει τον τόπο μας σε Διεθνές προσκύνημα του Πολιτισμού, των Ιδεών, του Σχεδιασμού του αύριο.
Η ελληνική κοινωνία βιώνει τα τελευταία χρόνια μια ανεξήγητη φοβία. Στο όνομα αυτής της φοβίας κατασπαταλήθηκε η δημιουργικότητα γενεών. Ανάμεσα στις φοβίες ξεχωρίζει η φοβία για την αρχιτεκτονική η οποία πρέπει οπωσδήποτε να ξεπεραστεί.
Η ΕΥΚΤΙΚΗ ΦΩΝΗ
Ας αναζητήσουμε τη «χάρι» να δεχθούμε με ηρεμία τα πράγματα που δεν μπορεί να αλλάξουν, το κουράγιο να αλλάξουμε αυτά που πρέπει να αλλάξουν και τη σοφία να διακρίνουμε και να ξεχωρίσουμε τα μεν από τα δε.
Ευχαριστούμε τους Χορηγούς
Στα πλαίσια των προσπαθειών μας για την οικονομική αυτοτέλεια του ΣΑΔΑΣ πιστεύουμε ότι με το συνέδριο αυτό πραγματοποιείται ένα σημαντικό βήμα. Η κοινωνία ή όπως λέγεται σήμερα η ενεργός οικονομικά κοινωνία η « αγορά» κατά το τμήμα που της αναλογεί συμμετέχει:
Αναζητήθηκε μια αξιοπρεπής σχέση. Μια δυναμική εξελισσόμενη σχέση υγιής και χρήσιμη για όλους. Πριν τριάντα χρόνια οι οικοδομικές λεπτομέρειες σχεδιάζονταν για την οικοδομή από τον αρχιτέκτονα ενώ σήμερα επιλέγονται από τα προσφερόμενα δείγματα και από την τέχνη του marketing την διαφήμιση και τους πωλητές, ενώ μια ομάδα ειδικών σχεδιαστών προετοιμάζει τα επόμενα βελτιωμένα βιομηχανικά προϊόντα. Στο σχεδιασμό αυτό και την επιλογή έχουμε και ρόλο και χρέος προς τους πελάτες και την κοινωνία. Ρόλο όπως και στην επιλογή και τον έλεγχο της αποδοτικότητας των προσφερόμενων λύσεων.
Ευχαριστούμε όλους τους χορηγούς, που στήριξαν το συνέδριο – συνολικά 36 επιχειρήσεις.
Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τους διακεκριμένους χορηγούς GIESSE & ETEM που συνέβαλαν αποφασιστικά στην επιτυχία της διοργάνωσης & τους μεγάλους χορηγούς NEOKEM, MAKSYSTEM, DIATHLASIS & ATTICA BANK. Και βέβαια ειδικά και ονομαστικά την ENERGY LINE και τα παιδιά, τους συνεργάτες μέλη του ΔΣ, τα μέλη των επιτροπών, καθώς όλους εκείνους που όλοι μαζί δουλέψαμε για να φτάσουμε εδώ σήμερα.
[1] Πρόεδρος ACE
Τρίτη 22 Μαρτίου 2011
Στο Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε ο Πιραντέλο
Στο Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε ο Πιραντέλο φαίνεται να συνειδητοποιεί ότι η Σκηνή είναι η Ζωή και το Κείμενο ο Θάνατος. Το Απόψε μπορεί να παρουσιάζει μια διαμάχη μεταξύ των ηθοποιών και του σκηνοθέτη, μεταξύ ενός τρόπου παιξίματος που ζητά από τον ερμηνευτή να «χαμηλώσει στον χαρακτήρα» και ενός υποκριτικού τρόπου πολύ πιο κοντά στον 20ό αιώνα, αυτόν του «παρουσιαστή» (performer). Ο Πιραντέλο αντιλαμβάνεται την ήττα που επέφερε στον ρόλο του θεατρικού συγγραφέα η άνοδος του σκηνοθέτη και κάνει με τον δικό του τρόπο ένα είδος "adieu au théâtre": γράφοντας ένα κείμενο που μιλά για τον θάνατο του κειμένου...
Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011
Τρίτη 8 Μαρτίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)