Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010
Κυριακή 25 Ιουλίου 2010
Κυριακή 4 Ιουλίου 2010
TEXNIKA Προδημοσίευση
ΣΤΡΟΦΗ ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ …ΑθηναΑττικη2014.
Μέσα στην απέραντη μονοτονία και υποκρισία της συζήτησης των ημερών όπου οι κατ εξοχήν σπάταλοι και αμετροεπείς πολιτικοί, προσπαθούν να πείσουν ότι πάλι δίκιο έχουν, μας προέκυψαν οι αγχώδεις δημιουργικές δηλώσεις και εκδόσεις περί την εικαστική, αρχιτεκτονική, πολεοδομική και πολιτιστική αναδημιουργία της ΑΤΤΙΚΗΣ .
Η «περί» την αρχιτεκτονική δημιουργία συζήτησις, εμπεριέχει την αβεβαιότητα των συζητούντων, διότι η αρχιτεκτονική ως τέχνη είναι ανεικονική όπως παρατηρεί ο SCHOPENHAUER. Δεν μας δίνει ένα αντίγραφο, αλλά το ίδιο το πράγμα. (Βλ. Π.Μυλωνάς , περί αρχιτεκτονικής άλλοτε και τώρα 1997). Ο δημιουργός – πολιτικός σαν έτοιμος από καιρό οφείλει να εφαρμόζει διαδικασίες και αποφάσεις και να παραδίδει τεύχη απολογισμού σε ενδιάμεσα στάδια προκειμένου να διορθώσει πορεία και να συνδημιουργήσει με τους πολίτες οι οποίοι με τη σειρά τους, άλλοι θα τον κατακρίνουν, άλλοι θα τον επαινέσουν και άλλοι θα τον επιβραβεύσουν με την ψήφο τους στο μέλλον, όταν έλθει η κατάλληλη στιγμή.
Δυστυχώς οι δημιουργικοί και οι μεταρρυθμιστές πολιτικοί σπανίως απολαμβάνουν τους καρπούς της μεταρρύθμισης. Αυτό συμβαίνει διότι η περίοδος ωρίμανσης - καρποφορίας της πολιτικής είναι μακρύτερη της κοινοβουλευτικής περιόδου. Έτσι ο μακαρίτης Αντώνης Τρίτσης που έχει σήμερα αναχθεί «ρητορικώς» βέβαια σε μέγα μεταρρυθμιστή και οραματιστή, όχι μόνο δεν απήλαυσε τον παραμικρό έπαινο ή συμπαράσταση την εποχή του, αλλά αντιθέτως εξοβελίσθη με την ιστορική φράση «Αντώνη έγραψες Ιστορία» και κατέληξε να ιδρύσει δικό του κόμμα προκειμένου να υπερασπίσει ιδέες, που για έναν επιμελή αρχιτέκτονα στο μέγιστο ποσοστό αποτελούν εφαρμογή της διδασκαλίας του πολεοδομικού σχεδιασμού σε κάθε Αρχιτεκτονική σχολή που σέβεται τον εαυτό της.
Όταν λοιπόν παραδίδεται και μάλιστα hors saison (εκτός προεκλογικής περιόδου) στο λαό ένα τεύχος ΑΘΗΝΑ ΑΤΤΙΚΗ 2014 περί του τι μέλλει γενέσθαι, το θέμα καθίσταται επικοινωνιακό και μοιραίως θα κριθεί και ως τέτοιο. Έγκριτοι δημοσιογράφοι πραγματοποίησαν σκληρή κριτική για την έλλειψη προγραμματισμού και ιεράρχησης των προτεραιοτήτων και των επιλογών που παρουσιάζονται.
ΟΜΩΣ: Η Αθήνα είναι μια «παγκόσμια πόλη». Είναι μια πόλη που θεωρείται σημαντικός κόμβος στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Είναι για την EUROSTAT μια μητρόπολη, πολύβουη και κοσμοπολίτικη. Είναι επίσης το κέντρο για την οικονομική, χρηματοδοτική, βιομηχανική, πολιτική και πολιτιστική ζωή στην Ελλάδα και χαρακτηρίζεται ως μια «άλφα πόλη» που εξελίσσεται ραγδαία σε κορυφαίο επιχειρηματικό κέντρο της ευρωπαϊκής ένωσης, και κατατάσσεται για το 2008 η 32η πλουσιότερη πόλη σε αγοραστική -καταναλωτική δύναμη.
Τα παρακάτω ερωτήματα είναι σκόπιμο να απαντηθούν και δεν οφείλει να τα απαντήσει ο μέσος πολίτης, οφείλει να τα απαντήσει η πολιτική. Επειδή δε η αρμοδία υπουργός (κατά σημαντικό ποσοστό) είναι η κ. Μπιρμπίλη μάλλον την αφορούν.
Είναι βεβαίως πολιτικά - ιδεολογικά αλλά και άκρως επιχειρηματικά ερωτήματα τα οποία απαντώμενα θα προστάτευαν και άλλους πολιτικούς στο να θεωρούν από την μια μερα στην άλλη πχ ότι η COSCO στον Πειραιά από σκάνδαλο κατέστη συμφέρουσα σύμβαση, και να αναγκάζεται(!!!) ο πολύπειρος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης (κ. Θ. Πάγκαλος) να ομολογεί σφάλμα. (SIC)
1. Σε ποιόν ανήκει η ΑΘΗΝΑ.
2. Πως καθορίζεται το μέλλον μιας Ευρωπαϊκής πρωτεύουσας.
3. Ποια είναι τα όρια του Εθνικού Προγραμματισμού και σχεδιασμού.
4. Η εθνική αυταρέσκεια και ο απομονωτισμός.
5. Η πολυπολιτισμική ΑΘΗΝΑ.
6. Ποιος σχεδιασμός –Ευθυγράμμιση με την τεχνολογία.
7. Πόλοι έλξης και πόλοι επέμβασης – Διαδρομές. –Δίκτυα.
8. Υποδομές.
Τα παραπάνω ερωτήματα δεν είναι θεωρητικά και αόριστα. Αφορούν το management της μεταβολής στην μεγαλούπολη. Η διαδικασία του επιχειρείν είναι πλέον υποχρεωτική και δεν αποτελεί light ιδεολογική επιλογή μια που ο κρατισμός με τις στρεβλώσεις και τις συνακόλουθες καταχρήσεις μας οδηγεί πάλι στην αναζήτηση της ηθικής στην αγορά.. Το αν θα την κατακτήσουμε είναι άλλο θέμα.
Στη συνέχεια καλό είναι να αναζητήσουμε τα κριτήρια που πρέπει και θέλουμε να εκπληρώσουμε για να κάνουμε την πόλη μας καλύτερη, όχι με βάση την επιπόλαιη και αμαθή ωραιολογία αλλά με βάση την διεθνή εμπειρία την οποία και αρκετοί έλληνες έχουν συνδιαμορφώσει εργαζόμενοι και διαβουλευόμενοι..
· Διεθνής αναγνωρισιμότητα του ονόματος της πόλης.
· Περιώνυμα διεθνή ιδρύματα και μουσεία, θέατρα, όπερες, ορχήστρες, φεστιβάλ, ακόμα και παραστάσεις δρόμου, καρναβάλι, λιτανείες κ.λ.π.
· Μέσα ενημέρωσης με διεθνή απήχηση όπως BBC, Reuters, The New York Times, or Agence France-Presse.
· Ισχυρή επιρροή στα αθλητικά γεγονότα και αθλητικές εγκαταστάσεις με διεθνή αποδοχή καθώς και διακρίσεις σε διεθνή αθλητικά γεγονότα και διοργανώσεις, όπως Olympic Games, Football World Cup, or Grand Slam tennis.
· Εκπαιδευτικά ιδρύματα, ερευνητικά κέντρα.
· Προσκυνήματα με παγκόσμια απήχηση.
· Μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς.
· Τουρισμός με όλες του τις μορφές.
· Η πόλη σαν χώρος τεχνών, μέσων ΜΜΕ, κινηματογράφου, τηλεόρασης, λογοτεχνίας, περιοδικού τύπου, και τεκμηρίωσης.
· Η πόλη σαν ιστορική αναφορά, σαν χώρος προβολής γεγονότων και συμβολικών δράσεων.
Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα καθώς και η εκπλήρωση κάποιων από τα πολιτιστικά κριτήρια που τίθενται περιλαμβάνουν δράσεις , χωροθετήσεις, νομοθετικές διαδικασίες και πρωτοβουλίες ώστε να πραγματοποιούνται και να εξελίσσονται . Με άλλα λόγια απαιτούν πολεοδομικό σχεδιασμό με τη έννοια του design δηλαδή της συνολικής αντιμετώπισης του θέματος με συμμετοχή όλων των ειδικοτήτων στο μέτρο και στην ευθύνη που αναλογεί σε κάθε μια.
Τα έργα και οι δράσεις που παρουσιάζονται στον προγραμματισμό του ΥΠΠΕΚΑ δεν αποκλείεται -ορισμένα από αυτά- να εντάσσονται σε κάποιας μορφής διατήρηση και προστασία της πόλης. Aν όμως δεν είναι ενταγμένα σε γενικό προγραμματισμό και κάποια φιλοσοφία ανάπτυξης θα εξελιχθούν μόνο ως μελετητικώς και εργολαβικώς κερδοφόρα. . Δηλαδή αυτό που ο λαός με απλά λόγια εκφράζει: τι είχες γιάννη τι είχα πάντα.