Eπί τόπου στροφή … στις Brussels

Eπί τόπου στροφή … στις Brussels

Είκοσι πέντε και πλέον χρόνια πάνε από τότε που πήγα για πρώτη φορά στην πρωτεύουσα της Ευρώπης. Το RING (Δακτύλιος ταχείας αστικής κυκλοφορίας) άδειο μετά τις 5μ.μ. και ο διπλωμάτης φίλος και μετέπειτα κουμπάρος να οδηγεί το GOLF Gti στα 120 χλμ/ώρα μέσα στην πόλη. Εκεί που πηγαίναμε προς το Observatoire αλλάξαμε γνώμη και είπαμε να πάμε στην ψαραγορά στην Αγ. Αικατερίνη. Ο κουμπάρος σκέφτηκε πως θα με εντυπωσίαζε αν πραγματοποιούσε επί τόπου στροφή παρά τα απαγορευτικά.
- Tί κάνεις εκεί του λέω, τη στιγμή που με θράσος έστριβε επί τόπου.
- Ααα…! μου λέει εμείς είμαστε εδώ για να μεταλαμπαδεύσουμε το Ελληνικό πνεύμα. Δεν ήρθαμε για ν’ ακολουθούμε τους δικούς τους κανόνες. Πρέπει να τους καταστήσουμε κοινωνούς των δικών μας αξιών.
Πολύ αργότερα αυτό που τότε μου φάνηκε αδιανόητο, απέβη ιδιαίτερα χρήσιμο σε διαπραγματεύσεις που χρειάστηκε να κάνω σαν απεσταλμένος του ΤΕΕ. Μας χρωστούσαν κάτι αποζημιώσεις και ως συνήθως εμείς οι γνήσιοι και υπερήφανοι ήμασταν εκπρόθεσμοι στην υποβολή των δικαιολογητικών. Ο φλαμανδός γραφειοκράτης –κουρδισμένος- ήταν κατηγορηματικός και εγώ έπρεπε να υπερασπίσω την ασυνέπειά μας.
Είχα φτάσει με το απογευματινό αεροπλάνο, τότε που για να πετάξεις στις 5:00 μμ από το Ελληνικό, έπρεπε να ξεκινήσεις από τις 2:00 μμ και αν ήσουν πολύ τυχερός έκλεινες πίσω σου την πόρτα της SABENA. Από το διεθνές αεροδρόμιο των Βρυξελλών μέχρι το ξενοδοχείο στην Avenue Louise αν πήγαινες με ΤΑΧΙ, νόμιζες πώς είσαι στην Αθήνα. «Μποτιλιάρισμα και των γονέων». Ο κοστουμαρισμένος ταξιτζής έτυχε να διαφέρει από τους δικούς μας μόνο κατά το κοστούμι. Νευρικός, επιθετική οδήγηση, χωσίματα, μπασίματα, και βεβαίως σχόλια και κοσμητικά για τους γύρω οδηγούς και την κατάσταση. Το ταξίδι στο κέντρο των Βρυξελλών δεν διέφερε και πολύ από το ημέτερο Αθηναϊκό.
Στο συμβούλιο ο άμεμπτος(;) φλαμανδός με πολύ στόμφο ανέπτυξε την αδυναμία του λογιστικού συστήματος να ανταποκριθεί στην αποζημίωση από το Ευρωπαϊκό κοινό ταμείο. Τότε εγώ θυμήθηκα την επί τόπου στροφή του κουμπάρου.
Ιδεολογικοποίησα την Ελληνική ασυνέπεια, με φόντο το μποτιλιάρισμα στις Βρυξέλλες και την σταδιακή εξομοίωση των επιδεινούμενων συνθηκών. Ανέφερα την προ ετών ..στροφή επί τόπου του κουμπάρου, την καταδίκασα ως τότε απαράδεκτη, και μετά περιέγραψα με συγκατάβαση τις λεπτομέρειες του Βέλγου ταξιτζή και κατέληξα ότι η ελαστικότητα στις προθεσμίες είναι μέρος της Μεσογειακής παράδοσης άρα περίπου προϋπόθεση για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση.
-For diplomatic reasons I vote yes. Είπε ο Γερμανός και συμπαρέσυρε και τους υπόλοιπους.
-Thank you, I owe you a favor. Έμεινε αμανάτι ο γραφειοκράτης που ήλπισε να με εκδικηθεί μια επόμενη φορά για λογαριασμό ντόπιου «εφιάλτη », αναπόσπαστου μέρους της Ελληνικής παράδοσής μας.
Υπερβαίνουμε τους κανόνες με τη «θολή μας λογική» που αποτελεί και επιστημονική προσέγγιση. Fuzzy Logic είναι η Ευρωπαϊκή Συνύπαρξη.