ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ
ΝΕΑ ΕΝΩΣΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ
(ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ) 358!
Το αποτέλεσμα χαρακτηρίζεται
ανώτερο προσδοκιών.
(above expectations)!
Λεπτομερέστερη παρουσίαση αποτελεσμάτων προσεχώς.
Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008
Κυριακή 30 Μαρτίου 2008
ΜΙΑ ΑΦΙΣΑ ... που ΑΡΕΣΕ
Συνάδελφοι αρχιτέκτονες,ελάτε να συνθέσουμε τον ΣΑΔΑΣ- ΠΕΑ στις 29 & 30 Μαρτίου.
Οι αρχιτέκτονες, ψηφοφόροι και υποψήφιοι θα πραγματοποιήσουν ομαδική σύνθεση. Θέμα η Αντιπ ροσωπεία και το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Συλλόγου Αρχιτεκτόνων.Στα σαλόνια των μεγάλων παρατάξεων, η ΝΕΑ ΕΝΩΣΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ διεκδικεί το δωμάτιο με τα όνειρα.
Πάρτε το δρόμο για την Πλάκα. Εκεί, στην παλιά Αθήνα, στα ριζά του ιερού βράχου, πίσω από την «τρομακτική» στοά του Αττάλου, στο σπιτάκι των Αρχιτεκτόνων, ελάτε να μας ψηφίσετε για να ανασυνθέσουμε όλοι μαζί το ΣΑΔΑΣ- ΠΕΑ.
Τρίτη 18 Μαρτίου 2008
«ο κύβος ερρίφθη» Alea jacta est
Εκλογές για την ανάδειξη της νέας Αντιπροσωπείας πραγματοποιούνται στο ΣΑΔΑΣ-Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων, την Κυριακή 30 Μαρτίου 2008 για όλες τις Περιφέρειες εκτός της Αττικής και το Σάββατο και την Κυριακή 29 & 30 Μαρτίου 2008 για την Περιφέρεια Αττικής.
Νέα μέλη μπορούν να εγγραφούν έως 17.03.2008.
Οι υποψηφιότητες πρέπει να υποβληθούν έως 17.03.2008.
Ταμειακά τακτοποιημένοι θεωρούνται όσοι συνάδελφοι – και την ημέρα των εκλογών – εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους για τα έτη 2006 και 2007. (40 Euro)
Νέα μέλη μπορούν να εγγραφούν έως 17.03.2008.
Οι υποψηφιότητες πρέπει να υποβληθούν έως 17.03.2008.
Ταμειακά τακτοποιημένοι θεωρούνται όσοι συνάδελφοι – και την ημέρα των εκλογών – εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους για τα έτη 2006 και 2007. (40 Euro)
Η ... ΑΥΤΟΨΙΑ
Η επικρατούσα λογική στη δημόσια διοίκηση , θέλει τους Έλληνες να αλληλοελέγχονται και να αλληλοευτελίζονται. Το ζούμε καθημερινά και για όσους προσπαθούν να το αποφύγουν, τους το υπενθυμίζουν οι τηλεοράσεις από τα δελτία ειδήσεων. Οι έλεγχοι γίνονται θέαμα και ο κάθε πικραμένος χαίρεται που τη γλύτωσε αυτός και την πλήρωσε κάποιος άλλος. Έτσι κι΄αλλιώς υπάρχουν τόσοι συσσωρευμένοι νόμοι και κανονισμοί ώστε να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να χαρακτηρισθούμε παραβάτες.
Ένα πολιτισμένο κράτος 10.000.000. κατοίκων πρέπει να προσέρχεται, να προστρέχει, να συντρέχει και βεβαίως να ελέγχει τους πολίτες του. Το κράτος θέτει σαφείς απλούς και κατανοητούς κανόνες και όρια, εντός των οποίων οι πολίτες κινούνται ελεύθερα χωρίς να επαπειλούνται από την καθημερινή αδικοπραξία που επιβάλλει μια σωρευμένη σχολαστική και πολλές φορές παράλογη νομική πραγματικότητα.
Όταν το κράτος ελέγχει, εκφράζει τη δυσπιστία του προς τον πολίτη. Κάτι σαν τον άπιστο Θωμά. Το κράτος προσέρχεται να δακτυλοσκοπήσει τον τύπο του νόμου “επί του σώματος του διαπραχθέντος αδικήματος”. Η προσέλευση του κράτους για έλεγχο ονομάζεται αυτοψία. Αυτοψία πραγματοποιείται εκεί που ο ελεγχόμενος αποδεικνύεται εν γένει ψεύτης. Άλλως η παρουσία του κράτους μπορεί να ονομαστεί επιθεώρηση για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα.
Κατά την αυτοψία διαπιστώνονται τα ψεύδη και οι παρατυπίες από έναν «άμωμο» δημόσιο λειτουργό, ο οποίος και θα επιμετρήσει ποινή και επιτίμια, προκειμένου να δοθεί άφεση αμαρτιών και να αποκατασταθεί η τάξη. Μυσταγωγία δηλαδή.
Η αυτοψία συνήθως καταλήγει είτε σε έσοδο για το κράτος, είτε σε έσοδο γι αυτόν που κάνει την αυτοψία, είτε σε μια ενδιάμεση κατάσταση. Στην πρώτη περίπτωση πρόκειται για φορολογία, στη δεύτερη είναι ληστεία ενώ στην τρίτη είναι ο γνωστός «συμβιβασμός», όπως τον ακούσαμε από τους γονείς μας και αφορούσε κυρίως τις φορολογικές εκκρεμότητες κληρονομιών, αγορών και γονικών παροχών με «συγκριτικά» στοιχεία από στημένες περιπτώσεις εισαγωγής συναλλάγματος.
Θυμάμαι την πρώτη μου φορά. Χαμένη στο παρελθόν. Αμήχανος και αφελής. Θα στη βρω τη λύση μου είπε. Έτσι κι΄αλλιώς για να μπαζώσεις την COURS ANGLAISE θα σου στοιχίσει περισσότερο. Μετά ήρθε η αναμονή. Η ωρίμανση. Ωρίμανση περί το λάδωμα είναι κάτι σαν ένα ταξίμετρο που δουλεύει ασταμάτητα και σωρεύει ανοχή αγωνία και εξοικείωση με το τι θα συμβεί. Στο τέλος έρχεται η κάθαρση. Μου έγραψε το νούμερο σε ένα χαρτί. Λυτρώθηκα αισθάνθηκα βαθιά ευγνωμοσύνη. Μερικές μέρες μετά με κάλεσε σπίτι του και μου έδειξε με καμάρι ένα ολοκαίνουριο πιάνο. Για την τέχνη λάδωσα, σκέφτηκα, …..εγώ ο μέγας «χορηγός».
Ένα πολιτισμένο κράτος 10.000.000. κατοίκων πρέπει να προσέρχεται, να προστρέχει, να συντρέχει και βεβαίως να ελέγχει τους πολίτες του. Το κράτος θέτει σαφείς απλούς και κατανοητούς κανόνες και όρια, εντός των οποίων οι πολίτες κινούνται ελεύθερα χωρίς να επαπειλούνται από την καθημερινή αδικοπραξία που επιβάλλει μια σωρευμένη σχολαστική και πολλές φορές παράλογη νομική πραγματικότητα.
Όταν το κράτος ελέγχει, εκφράζει τη δυσπιστία του προς τον πολίτη. Κάτι σαν τον άπιστο Θωμά. Το κράτος προσέρχεται να δακτυλοσκοπήσει τον τύπο του νόμου “επί του σώματος του διαπραχθέντος αδικήματος”. Η προσέλευση του κράτους για έλεγχο ονομάζεται αυτοψία. Αυτοψία πραγματοποιείται εκεί που ο ελεγχόμενος αποδεικνύεται εν γένει ψεύτης. Άλλως η παρουσία του κράτους μπορεί να ονομαστεί επιθεώρηση για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα.
Κατά την αυτοψία διαπιστώνονται τα ψεύδη και οι παρατυπίες από έναν «άμωμο» δημόσιο λειτουργό, ο οποίος και θα επιμετρήσει ποινή και επιτίμια, προκειμένου να δοθεί άφεση αμαρτιών και να αποκατασταθεί η τάξη. Μυσταγωγία δηλαδή.
Η αυτοψία συνήθως καταλήγει είτε σε έσοδο για το κράτος, είτε σε έσοδο γι αυτόν που κάνει την αυτοψία, είτε σε μια ενδιάμεση κατάσταση. Στην πρώτη περίπτωση πρόκειται για φορολογία, στη δεύτερη είναι ληστεία ενώ στην τρίτη είναι ο γνωστός «συμβιβασμός», όπως τον ακούσαμε από τους γονείς μας και αφορούσε κυρίως τις φορολογικές εκκρεμότητες κληρονομιών, αγορών και γονικών παροχών με «συγκριτικά» στοιχεία από στημένες περιπτώσεις εισαγωγής συναλλάγματος.
Θυμάμαι την πρώτη μου φορά. Χαμένη στο παρελθόν. Αμήχανος και αφελής. Θα στη βρω τη λύση μου είπε. Έτσι κι΄αλλιώς για να μπαζώσεις την COURS ANGLAISE θα σου στοιχίσει περισσότερο. Μετά ήρθε η αναμονή. Η ωρίμανση. Ωρίμανση περί το λάδωμα είναι κάτι σαν ένα ταξίμετρο που δουλεύει ασταμάτητα και σωρεύει ανοχή αγωνία και εξοικείωση με το τι θα συμβεί. Στο τέλος έρχεται η κάθαρση. Μου έγραψε το νούμερο σε ένα χαρτί. Λυτρώθηκα αισθάνθηκα βαθιά ευγνωμοσύνη. Μερικές μέρες μετά με κάλεσε σπίτι του και μου έδειξε με καμάρι ένα ολοκαίνουριο πιάνο. Για την τέχνη λάδωσα, σκέφτηκα, …..εγώ ο μέγας «χορηγός».
Eπί τόπου στροφή … στις Brussels
Eπί τόπου στροφή … στις Brussels
Είκοσι πέντε και πλέον χρόνια πάνε από τότε που πήγα για πρώτη φορά στην πρωτεύουσα της Ευρώπης. Το RING (Δακτύλιος ταχείας αστικής κυκλοφορίας) άδειο μετά τις 5μ.μ. και ο διπλωμάτης φίλος και μετέπειτα κουμπάρος να οδηγεί το GOLF Gti στα 120 χλμ/ώρα μέσα στην πόλη. Εκεί που πηγαίναμε προς το Observatoire αλλάξαμε γνώμη και είπαμε να πάμε στην ψαραγορά στην Αγ. Αικατερίνη. Ο κουμπάρος σκέφτηκε πως θα με εντυπωσίαζε αν πραγματοποιούσε επί τόπου στροφή παρά τα απαγορευτικά.
- Tί κάνεις εκεί του λέω, τη στιγμή που με θράσος έστριβε επί τόπου.
- Ααα…! μου λέει εμείς είμαστε εδώ για να μεταλαμπαδεύσουμε το Ελληνικό πνεύμα. Δεν ήρθαμε για ν’ ακολουθούμε τους δικούς τους κανόνες. Πρέπει να τους καταστήσουμε κοινωνούς των δικών μας αξιών.
Πολύ αργότερα αυτό που τότε μου φάνηκε αδιανόητο, απέβη ιδιαίτερα χρήσιμο σε διαπραγματεύσεις που χρειάστηκε να κάνω σαν απεσταλμένος του ΤΕΕ. Μας χρωστούσαν κάτι αποζημιώσεις και ως συνήθως εμείς οι γνήσιοι και υπερήφανοι ήμασταν εκπρόθεσμοι στην υποβολή των δικαιολογητικών. Ο φλαμανδός γραφειοκράτης –κουρδισμένος- ήταν κατηγορηματικός και εγώ έπρεπε να υπερασπίσω την ασυνέπειά μας.
Είχα φτάσει με το απογευματινό αεροπλάνο, τότε που για να πετάξεις στις 5:00 μμ από το Ελληνικό, έπρεπε να ξεκινήσεις από τις 2:00 μμ και αν ήσουν πολύ τυχερός έκλεινες πίσω σου την πόρτα της SABENA. Από το διεθνές αεροδρόμιο των Βρυξελλών μέχρι το ξενοδοχείο στην Avenue Louise αν πήγαινες με ΤΑΧΙ, νόμιζες πώς είσαι στην Αθήνα. «Μποτιλιάρισμα και των γονέων». Ο κοστουμαρισμένος ταξιτζής έτυχε να διαφέρει από τους δικούς μας μόνο κατά το κοστούμι. Νευρικός, επιθετική οδήγηση, χωσίματα, μπασίματα, και βεβαίως σχόλια και κοσμητικά για τους γύρω οδηγούς και την κατάσταση. Το ταξίδι στο κέντρο των Βρυξελλών δεν διέφερε και πολύ από το ημέτερο Αθηναϊκό.
Στο συμβούλιο ο άμεμπτος(;) φλαμανδός με πολύ στόμφο ανέπτυξε την αδυναμία του λογιστικού συστήματος να ανταποκριθεί στην αποζημίωση από το Ευρωπαϊκό κοινό ταμείο. Τότε εγώ θυμήθηκα την επί τόπου στροφή του κουμπάρου.
Ιδεολογικοποίησα την Ελληνική ασυνέπεια, με φόντο το μποτιλιάρισμα στις Βρυξέλλες και την σταδιακή εξομοίωση των επιδεινούμενων συνθηκών. Ανέφερα την προ ετών ..στροφή επί τόπου του κουμπάρου, την καταδίκασα ως τότε απαράδεκτη, και μετά περιέγραψα με συγκατάβαση τις λεπτομέρειες του Βέλγου ταξιτζή και κατέληξα ότι η ελαστικότητα στις προθεσμίες είναι μέρος της Μεσογειακής παράδοσης άρα περίπου προϋπόθεση για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση.
-For diplomatic reasons I vote yes. Είπε ο Γερμανός και συμπαρέσυρε και τους υπόλοιπους.
-Thank you, I owe you a favor. Έμεινε αμανάτι ο γραφειοκράτης που ήλπισε να με εκδικηθεί μια επόμενη φορά για λογαριασμό ντόπιου «εφιάλτη », αναπόσπαστου μέρους της Ελληνικής παράδοσής μας.
Υπερβαίνουμε τους κανόνες με τη «θολή μας λογική» που αποτελεί και επιστημονική προσέγγιση. Fuzzy Logic είναι η Ευρωπαϊκή Συνύπαρξη.
Είκοσι πέντε και πλέον χρόνια πάνε από τότε που πήγα για πρώτη φορά στην πρωτεύουσα της Ευρώπης. Το RING (Δακτύλιος ταχείας αστικής κυκλοφορίας) άδειο μετά τις 5μ.μ. και ο διπλωμάτης φίλος και μετέπειτα κουμπάρος να οδηγεί το GOLF Gti στα 120 χλμ/ώρα μέσα στην πόλη. Εκεί που πηγαίναμε προς το Observatoire αλλάξαμε γνώμη και είπαμε να πάμε στην ψαραγορά στην Αγ. Αικατερίνη. Ο κουμπάρος σκέφτηκε πως θα με εντυπωσίαζε αν πραγματοποιούσε επί τόπου στροφή παρά τα απαγορευτικά.
- Tί κάνεις εκεί του λέω, τη στιγμή που με θράσος έστριβε επί τόπου.
- Ααα…! μου λέει εμείς είμαστε εδώ για να μεταλαμπαδεύσουμε το Ελληνικό πνεύμα. Δεν ήρθαμε για ν’ ακολουθούμε τους δικούς τους κανόνες. Πρέπει να τους καταστήσουμε κοινωνούς των δικών μας αξιών.
Πολύ αργότερα αυτό που τότε μου φάνηκε αδιανόητο, απέβη ιδιαίτερα χρήσιμο σε διαπραγματεύσεις που χρειάστηκε να κάνω σαν απεσταλμένος του ΤΕΕ. Μας χρωστούσαν κάτι αποζημιώσεις και ως συνήθως εμείς οι γνήσιοι και υπερήφανοι ήμασταν εκπρόθεσμοι στην υποβολή των δικαιολογητικών. Ο φλαμανδός γραφειοκράτης –κουρδισμένος- ήταν κατηγορηματικός και εγώ έπρεπε να υπερασπίσω την ασυνέπειά μας.
Είχα φτάσει με το απογευματινό αεροπλάνο, τότε που για να πετάξεις στις 5:00 μμ από το Ελληνικό, έπρεπε να ξεκινήσεις από τις 2:00 μμ και αν ήσουν πολύ τυχερός έκλεινες πίσω σου την πόρτα της SABENA. Από το διεθνές αεροδρόμιο των Βρυξελλών μέχρι το ξενοδοχείο στην Avenue Louise αν πήγαινες με ΤΑΧΙ, νόμιζες πώς είσαι στην Αθήνα. «Μποτιλιάρισμα και των γονέων». Ο κοστουμαρισμένος ταξιτζής έτυχε να διαφέρει από τους δικούς μας μόνο κατά το κοστούμι. Νευρικός, επιθετική οδήγηση, χωσίματα, μπασίματα, και βεβαίως σχόλια και κοσμητικά για τους γύρω οδηγούς και την κατάσταση. Το ταξίδι στο κέντρο των Βρυξελλών δεν διέφερε και πολύ από το ημέτερο Αθηναϊκό.
Στο συμβούλιο ο άμεμπτος(;) φλαμανδός με πολύ στόμφο ανέπτυξε την αδυναμία του λογιστικού συστήματος να ανταποκριθεί στην αποζημίωση από το Ευρωπαϊκό κοινό ταμείο. Τότε εγώ θυμήθηκα την επί τόπου στροφή του κουμπάρου.
Ιδεολογικοποίησα την Ελληνική ασυνέπεια, με φόντο το μποτιλιάρισμα στις Βρυξέλλες και την σταδιακή εξομοίωση των επιδεινούμενων συνθηκών. Ανέφερα την προ ετών ..στροφή επί τόπου του κουμπάρου, την καταδίκασα ως τότε απαράδεκτη, και μετά περιέγραψα με συγκατάβαση τις λεπτομέρειες του Βέλγου ταξιτζή και κατέληξα ότι η ελαστικότητα στις προθεσμίες είναι μέρος της Μεσογειακής παράδοσης άρα περίπου προϋπόθεση για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση.
-For diplomatic reasons I vote yes. Είπε ο Γερμανός και συμπαρέσυρε και τους υπόλοιπους.
-Thank you, I owe you a favor. Έμεινε αμανάτι ο γραφειοκράτης που ήλπισε να με εκδικηθεί μια επόμενη φορά για λογαριασμό ντόπιου «εφιάλτη », αναπόσπαστου μέρους της Ελληνικής παράδοσής μας.
Υπερβαίνουμε τους κανόνες με τη «θολή μας λογική» που αποτελεί και επιστημονική προσέγγιση. Fuzzy Logic είναι η Ευρωπαϊκή Συνύπαρξη.
Σάββατο 1 Μαρτίου 2008
Στροφή επί τόπου… ΟΙ ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΙ
Όταν μια κυβέρνηση κατορθώσει να έλθει στην εξουσία, κινείται σε δύο παράλληλες κατευθύνσεις. Η πρώτη είναι να ικανοποιήσει και να διευκολύνει τα άμεσα σχέδια, επιχειρηματικά και άλλα, των πολιτών που συρρέουν στις υπηρεσίες και τα υπουργεία για να εξυπηρετηθούν. Η δεύτερη είναι να σχεδιάσει το μέλλον έτσι, ώστε να δημιουργήσει πεδίο δράσης τέτοιο, που να περιορίζεται η εξατομικευμένη εξυπηρέτηση δηλαδή το ρουσφέτι, δηλαδή η διαφθορά. Αν δεν υπάρχει σχεδιασμός, τότε η κυβέρνηση και τα στελέχη τρέχουν να προλάβουν, αγκομαχώντας και βουλώνοντας τρύπες. Οι τρύπες που προαναφέραμε δεν είναι κατ’ ανάγκη μικρές μπορεί να είναι και μεγάλες. Πολλές φορές και τα μεγάλα θέματα αντιμετωπίζονται από διάφορες κυβερνήσεις ως τρύπες. Αν το κυνήγι της «τρύπας» καταστεί κυρίαρχη ενασχόληση κυβέρνησης και πολιτών, τότε δεν μιλάμε πλέον για πολιτική αλλά για οπισθοδρόμηση δηλαδή υπανάπτυξη.
Κάθε διαχειριστής δημοσίου αξιώματος σε πλαίσιο υπανάπτυξης, αυτονομείται, οριοθετείται στην συνολική κυβερνητική εικόνα, οι «πονηρές ιδέες» πολλαπλασιάζονται, και τα πάντα γίνονται εξυπηρετήσεις, δηλαδή ρουσφέτια, δηλαδή … σκάνδαλα. Σκάνδαλο είναι μια διαστροφή της πραγματικότητας. Ένα επιτυχημένο σκάνδαλο αφήνει πίσω του ολίγους ευτυχείς, πολλούς «ανόητους» και ορισμένους «υπομονετικούς». Ανόητοι χαρακτηρίζονται αυτοί που δεν αντιλαμβάνονται ενώ υπομονετικοί αυτοί που περιμένουν τη σειρά τους.
Ένα δημόσιο έργο για παράδειγμα, ξεκινά να πραγματοποιηθεί για να ωφελήσει τους πολλούς. Όταν το έργο ξεκινά αλλά δεν ολοκληρώνεται τότε κατά κανόνα ωφελούνται ολίγοι. Αυτοί θα ονομάζονται στο εξής «επιτήδειοι». Είναι αυτοί που σχεδιάζουν μέσα από γραφειοκρατικές διαδικασίες την μεγιστοποίηση του ιδίου οφέλους εις βάρος του τελικού στόχου. Αν πχ. η προκαταβολή για την κατασκευή ενός έργου είναι μεγαλύτερη του τελικώς αναμενόμενου κέρδους τότε δεν υφίσταται άλλος λόγος εκτός του πατριωτισμού και του επαγγελματισμού ώστε το έργο να πραγματοποιηθεί.
Αυτή η απλή αντίφαση καλύπτεται από τη συνωμοσία της σιωπής των «επιτηδείων».
Οι επιτήδειοι είναι παρόντες σε κάθε διακυβέρνηση. Όταν περισσεύσουν οι επιτήδειοι, τότε μια κυβέρνηση οδεύει προς την αντιπολίτευση. Ο αλληλοσπαραγμός των επιτηδείων είναι ο σύγχρονος πόλεμος των συμμοριών. Οι επιτήδειοι είναι εμφανείς, αλλά όχι κραυγαλέα περίβλεπτοι. Είναι οργανωμένοι σε ομάδες με ιεραρχία και αξιοκρατία.
Μέσα στο «πλούσιο έργο» της η προηγούμενη κυβέρνηση άφησε κληρονομιά και πολλούς επιτήδειους εγκατεσπαρμένους στο σύνολο της κοινωνίας. Νέοι επιτήδειοι προστέθηκαν στους παλιούς με αποτέλεσμα ήδη να σημειώνεται συνωστισμός επιτηδείων. Οι επιτήδειοι την πρώτη τετραετία είναι πολύ επικίνδυνοι διότι εμποδίζουν τον προγραμματικό και οραματικό λόγο. Δυστυχώς μεθοδεύουν εφαρμογές υπερώριμες έως σάπιες. Η φιλοσοφία για την επανίδρυση του κράτους καθίσταται πλέον αναγκαία. Χρειάζεται η κοινωνία να αποκτήσει όραμα δηλαδή σχέδιο πορείας κυρίως για να αντιμετωπίσει και να περιορίσει τους επιτήδειους.
Κάθε διαχειριστής δημοσίου αξιώματος σε πλαίσιο υπανάπτυξης, αυτονομείται, οριοθετείται στην συνολική κυβερνητική εικόνα, οι «πονηρές ιδέες» πολλαπλασιάζονται, και τα πάντα γίνονται εξυπηρετήσεις, δηλαδή ρουσφέτια, δηλαδή … σκάνδαλα. Σκάνδαλο είναι μια διαστροφή της πραγματικότητας. Ένα επιτυχημένο σκάνδαλο αφήνει πίσω του ολίγους ευτυχείς, πολλούς «ανόητους» και ορισμένους «υπομονετικούς». Ανόητοι χαρακτηρίζονται αυτοί που δεν αντιλαμβάνονται ενώ υπομονετικοί αυτοί που περιμένουν τη σειρά τους.
Ένα δημόσιο έργο για παράδειγμα, ξεκινά να πραγματοποιηθεί για να ωφελήσει τους πολλούς. Όταν το έργο ξεκινά αλλά δεν ολοκληρώνεται τότε κατά κανόνα ωφελούνται ολίγοι. Αυτοί θα ονομάζονται στο εξής «επιτήδειοι». Είναι αυτοί που σχεδιάζουν μέσα από γραφειοκρατικές διαδικασίες την μεγιστοποίηση του ιδίου οφέλους εις βάρος του τελικού στόχου. Αν πχ. η προκαταβολή για την κατασκευή ενός έργου είναι μεγαλύτερη του τελικώς αναμενόμενου κέρδους τότε δεν υφίσταται άλλος λόγος εκτός του πατριωτισμού και του επαγγελματισμού ώστε το έργο να πραγματοποιηθεί.
Οι Έλληνες μηχανικοί κατά κανόνα αυτοθαυμαζόμεθα και αυτοχαρακτηριζόμεθα ως οι άριστοι. Διερωτάται συνεπώς εύλογα κανείς, γιατί οι μελέτες είναι πάντα λειψές, οι προϋπολογισμοί πάντα λανθασμένοι και τα συμπληρωματικά έργα πάντοτε απρόβλεπτα.
Αυτή η απλή αντίφαση καλύπτεται από τη συνωμοσία της σιωπής των «επιτηδείων».
Οι επιτήδειοι είναι παρόντες σε κάθε διακυβέρνηση. Όταν περισσεύσουν οι επιτήδειοι, τότε μια κυβέρνηση οδεύει προς την αντιπολίτευση. Ο αλληλοσπαραγμός των επιτηδείων είναι ο σύγχρονος πόλεμος των συμμοριών. Οι επιτήδειοι είναι εμφανείς, αλλά όχι κραυγαλέα περίβλεπτοι. Είναι οργανωμένοι σε ομάδες με ιεραρχία και αξιοκρατία.
Η απελθούσα προ-προηγούμενη κυβέρνηση προκειμένου να πραγματοποιήσει έργα, χρησιμοποίησε την έννοια του «No upper limit budget». Στα ελληνικά το ονόμασε «μαθηματικό τύπο». Ο μαθηματικός τύπος των υψηλών «περιθωρίων» δημιούργησε μια ευδαιμονία για όλους τους εμπλεκομένους. Άφησε πίσω του πραγματοποιημένο έργο, και όσοι «ευτύχησαν» να εμπλακούν νοσταλγούν την χρυσή αυτή εποχή.
Μέσα στο «πλούσιο έργο» της η προηγούμενη κυβέρνηση άφησε κληρονομιά και πολλούς επιτήδειους εγκατεσπαρμένους στο σύνολο της κοινωνίας. Νέοι επιτήδειοι προστέθηκαν στους παλιούς με αποτέλεσμα ήδη να σημειώνεται συνωστισμός επιτηδείων. Οι επιτήδειοι την πρώτη τετραετία είναι πολύ επικίνδυνοι διότι εμποδίζουν τον προγραμματικό και οραματικό λόγο. Δυστυχώς μεθοδεύουν εφαρμογές υπερώριμες έως σάπιες. Η φιλοσοφία για την επανίδρυση του κράτους καθίσταται πλέον αναγκαία. Χρειάζεται η κοινωνία να αποκτήσει όραμα δηλαδή σχέδιο πορείας κυρίως για να αντιμετωπίσει και να περιορίσει τους επιτήδειους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)