ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ , μια παλιά γελοιογραφία

Δημοσίευσα γιά μιά χρονιά γελοιογραφίες στο μηνιαίο περιοδικό "Τεχνικά", με το ψευδώνυμο "Λήμνιος Κρής". Αναδημοσιεύω μιά από τις πιό χαρακτηριστικές... Φεβ.1995 σ.38

Τα «παιδιά» πάλι στους δρόμους. Οι φοιτητές και οι αγώνες. Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια και απογοήτευση. Ήδη από το 80 οι συνδικαλιστές έστελναν το μήνυμα της απογοήτευσης. Θυμάμαι τον Αλέξη. Χαρούμενο παιδί με όραμα και χιούμορ υπαρκτού σοσιαλισμού. Που είναι σήμερα; Στο υπουργείο άμυνας. Θυμάμαι τον Θανο !! εβδομήντα πόντους μαλλί, τριάντα πόντους γένι. Βαρύγδουπη δήλωση ..Θα ψηφίσω ΑΑΣΠΕ γιατί συμφωνώ με την πρα(χ)τική της. Που είναι σήμερα; .... μέρος του συστήματος που καταδίκαζε. Η πρόωρη ωριμότητα είναι αρρώστια. Αν ωριμάσεις χάνεις τον “χαβαλέ”. Κρίμα … αν εσύ ωρίμασες νωρίς.

Ηρθε μετα το φλέρτ με την ΕΟΚ το γνωστό «συνδικάτο». Καθένας έλεγε ότι του κατέβαινε. Τι γκαρσόνια και καμαριέρες που δεν θα γίνουμε ποτές. Τι για ρίγανη και θυμάρι που θέλανε οι ιμπεριαλιστές να μας αναγκάσουν να καλλιεργήσουμε. Στο μεταξύ καλλιεργούσαμε μπαμπάκια άσχετα αν μας στοίχιζαν πολλαπλάσια. Αποδοχή με άρνηση αυτό κι΄αν ήταν πρωτότυπο. Πολιτική μεγαλοφυής. Το κατηγορηματικό όχι που έγινε στο τέλος ναι. Ενστικτώδης γνώση της ελληνικής νοοτροπίας. Το φανατικό όχι που σημαίνει ναι. Γι΄αυτό μίλησα για φλερτ. Εκτόνωσε την αβεβαιότητα της συστολής και οδήγησε τους έλληνες καμαρωτούς στις Βρυξέλλες. Απόλαυση και μεγαλείο στην Avenue Louise. Εικοσαετής άρνηση που σημαίνει κατάφαση. Εικοσαετής αποκωδικοποίηση μιας καταφατικής άρνησης.

Δεν υπάρχει κινητοποίηση χωρίς καθοδήγηση και χωρίς -“clarity of responsibility”- στόχο. Ακόμα και στην αποχουντοποίηση την πλήρωσαν άτομα που δεν είχαν ποτέ εμφανιστεί στο προσκήνιο. Ακόμη και τώρα διερωτώμαι μήπως τους «είχαν στο μάτι» για άσχετους λόγους αυτοί που πατρονάριζαν το κίνημα. Εύκολος στόχος η παιδεία. Θυμάμαι τον υπουργό επί κεφαλής της πορείας να διαδηλώνει έξω από το υπουργείο ενάντια στον... θώκο του. Ο αείμνηστος κεφαλλονίτης. Έγραψε ιστορία και την ξεχάσαμε.

Τα παιδιά είναι κάτω από το χαλί. Χαρίστε τους αμάξια ακριβά. Διδάξτε τα να σέρνουν με νάζι τη φωνή τους. Ντύστε τα «μάρκες» και φορτώστε τα με το μεγαλείο του τίποτα. Μπερδέψτε τα σε σχέση με τη μόρφωση. Κάντε τα γιατρούς και μηχανικούς με κόλπα και όχι με διάβασμα. Κάντε και τους δασκάλους, εργολάβους θεμάτων για εξετάσεις. Παπαγαλία και SOS. Εν συνεχεία μετατρέψτε τους πρυτάνεις σε πολιτικούς και τους καθηγητές σε επιχειρηματίες. Προϋπόθεση οι βαθμοί να είναι ρουσφέτι. Εν συνεχεία να απομονώσετε τους ακαδημαϊκούς. Γεμίστε τον τόπο με νόμους και εγκυκλίους. Αντί να λύνουμε τα προβλήματά με στόχο μια καλύτερη ζωή, να ψάχνουμε τους νόμους για την παράγραφο που μας βολεύει. Κάθε νόμος και μια νάρκη.

Ναρκοθέτησαν τα πάντα με νόμους και εγκυκλίους. Όπως ο ηττημένος που θέλει την καταστροφή των νικητών. Οι έλληνες της πυρκαγιάς και οι έλληνες του Δάσους. Οι έλληνες του δάσους απελπιστικά λίγοι. Οι της πυρκαγιάς έγιναν και ...περιβαλλοντικά ευαίσθητοι. Σύλλογοι και παρέες … Ο ανήθικος διά την ηθικήν.

.
Το "φιλοδώρημα" ενσωματώθηκε στο μισθό. Όπως ακριβώς στην υπανάπτυκτη Αφρική που ο κάθε ..τροχονόμος έχει τους πελάτες του. Η μέση "μίζα" είναι πάντα λογική, συμφέρουσα και γιατί να το κρύψουμε, εμμέσως θεσμοθετημένη. Μούλεγε κάποτε ένας διευθυντής του Υπουργείου, σε χρυσές λίρες το κόστος τοποθέτησης σε θέση πολεοδόμου εφαρμογής. Η παραδοσιακή εντιμότητα καταλήγω ότι είναι γενετικό χαρακτηριστικό που κάποια στιγμή στον κύκλο της ζωής θα επανέλθη μόνη της, αν επανέλθη. Ισως και να μην υπήρξε ποτέ.