Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Τά εγκαίνια της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης έγιναν το 1995.

Συνειρμός....

ΑΝΕΚΔΟΤΟ σκίτσο του SHADI ABDEL SALAM

Στη Βιβλιοθήκη υπάρχει ειδική αίθουσα αφιερωμένη στο εργο του SAS
From Wikipedia, the free encyclopedia
Shadi Abdel Salam (Arabic: شادي عبدالسلام) was an Egyptian film director, screenwriter and Costume and set designer.
Born in Alexandria on 15 March 1930, Shadi graduated from Victoria College, Alexandria, 1948, and then moved to England to study theater arts from 1949 to 1950. Passed away on 8 October 1986.

Κυριακή 21 Ιουνίου 2009

Τα ΕΓΚΑΙΝΙΑ του Αντωνίου.

... γύρευε γιατί, θυμήθηκα τον "Αντώνιο" του ΚΑΒΑΦΗ. Μάλλον σύμπτωση

Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές -
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πείς πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά πρός το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009

ΤΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ


Thought for the Week:
The first ingredient in conversation is truth: the next good sense;
the third, good humour; and the forth wit
(Sir William Temple)
Παραδείγματα ... Ζωντανα στην δημοσια ζωή.

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Περί Ρυθμιστικού Αττικής

Κάθε κοινωνία οφείλει να σχεδιάζει το μέλλον της. Ο πολεοδομικός σχεδιασμός έχει περάσει πλέον στο στάδιο που δεν αποτελεί ένα «εφάπαξ» σχέδιο, αλλά μια συνεχή διαδικασία προσαρμογών, οραμάτων αλλά και καλοσχεδιασμένων κτιρίων, συνόλων και υποδομών.

Όταν λέμε Ρυθμιστικό Σχέδιο, εννοούμε το σύνολο του τι θα κτιστεί, ποιοι νόμοι απαιτούνται, ποιες χρήσεις γης επιτρέπονται, σε ποιο βαθμό θα αναπτυχθούν αυτές καθώς και ποιες υποδομές, δηλ. ποια δημόσια έργα, πρέπει να συνοδεύσουν την περιγραφόμενη μελλοντική εικόνα της περιοχής, στην οποία αναφέρεται το Ρυθμιστικό Σχέδιο.

Όλα γίνονται για τον άνθρωπο. Τα δημογραφικά στοιχεία καθώς και τα κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά του πληθυσμού, καθορίζουν αλλά και ανατρέπουν τα δεδομένα του ρυθμιστικού σχεδιασμού. Ο πολεοδόμος πρέπει ανά πάσα στιγμή να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει ακόμα και έκτακτα περιστατικά όπως σεισμούς, πολέμους, εισροή οικονομικών μεταναστών κ.λ.π.

Η φιλοσοφία ενός Ρ.Σ. δέχεται τον κύκλο της οικονομικής ζωής ενός κτιρίου ή μιας χρήσης και σαν καλός μαέστρος διευκολύνει αλλά και διευθύνει μια ομαλή οικονομική και κοινωνική εξέλιξη. Το παράδειγμα του αεροδρομίου του Ελληνικού, είναι αφορμή για προβληματισμό μια και θα απασχολήσει την ελληνική πολεοδομική πραγματικότητα επί μακρόν.

Στο μεταξύ όμως, χρήσεις εκ’ των ενόντων αναπτύσσονται εκεί, με εμβαλωματικούς, προσωρινούς και αντιαισθητικούς τρόπους. Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι η έκθεση «ΟΙΚΟΔΟΜΗ 2009» φιλοξενήθηκε σε προσωρινές εγκαταστάσεις, ενώ η πρώτη αντίστοιχη έκθεση, που είχα την χαρά να επισκεφθώ, φιλοξενήθηκε στο Ζάππειο Μέγαρο. Αυτό δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί πρόοδος. Από το Ζάππειο στις πρόχειρες κατασκευές του Ελληνικού!

Η κοινωνική, λειτουργική και εν’ τέλει πολεοδομική ανατροπή που έχει συμβεί στο κέντρο της Αθήνας με την εισβολή των οικονομικών προσφύγων καθώς και η διείσδυση στο εμπόριο νέων παγκοσμιοποιημένων μορφών διακίνησης των αγαθών, αποδεικνύουν τη μη αποτελεσματική αντίδραση του κρατικού ρυθμιστικού μηχανισμού που δεν μπορεί έγκαιρα να σχεδιάσει και να αντιδράσει.

Για παράδειγμα, φανταστείτε στο κέντρο της Βιέννης, στην πλατεία του δημαρχείου, εισβολή οικονομικών μεταναστών και μετατροπή του κέντρου της πόλης σε κάτι αντίστοιχο με αυτό που επικρατεί στην πλατεία Κοτζιά, στη Σοφοκλέους και στους πέριξ δρόμους. Τι επίπτωση στην κοινωνική και οικονομική ζωή της πόλης θα προκαλούσε;

Συνεπώς, ένα Ρ.Σ. θα έπρεπε να προβλέπει, σε συνδυασμό με μια μεταναστευτική πολιτική, χώρους προσωρινής διαμονής, περίθαλψης και απορρόφησης προσφύγων, έτσι ώστε να αποφεύγονται οι βίαιες ανατροπές σε ιστορικά τμήματα της πόλης, που τελικά είναι αδιευκρίνιστο το εάν εξελίσσονται τυχαία ή ορίζονται από σκληρά επιχειρηματικά παιχνίδια ελέγχου των χρήσεων γης, μέσω της υποβάθμισης που προκαλεί η παρουσία των μεταναστών κατ’ αυτόν τον αρρύθμιστο τρόπο.

Η έννοια συνεπώς της πολεοδομικής προστασίας και του ρυθμιστικού σχεδιασμού εμπεριέχει εξ’ ορισμού τη φροντίδα για το κοινωνικό περιεχόμενο των κτιρίων της πόλης.

Πόλη, προστασία, πολίτες, παράδειγμα και τέλος πρότυπο είναι τα απαραίτητα συνθετικά κεφάλαια ενός Ρ.Σ.

Για να υπάρξει και να επιτύχει ένα Ρυθμιστικό Σχέδιο απαιτείται σαφής πολιτική. Το υπό συζήτηση Ρυθμιστικό Σχέδιο για την Αττική, αναπτύσσεται και παρουσιάζεται υπό τη σκιά της οικονομικής κρίσης αφ’ ενός και των χωροταξικών σχεδίων που έχουν ήδη ανακοινωθεί αφ’ ετέρου. Επειδή το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης σχετίζεται μονοσήμαντα με την ανοικοδόμηση, ο ρόλος του Ρ.Σ. είναι ιδιαίτερα σημαντικός.

Η ικανοποίηση των αρχιτεκτόνων, που κατά κύριο λόγο ασκούν την πολεοδομία και τη χωροταξία σήμερα, είναι μεγάλη κάθε φορά που παρουσιάζεται ένα οποιοδήποτε σχέδιο. Η δημοκρατική συμμετοχή δημιουργεί την υποχρέωση έκφρασης γνώμης, θέσης και αντίθεσης. Ακόμη και η μικρόψυχη αντιμετώπιση είναι αναπόσπαστο στοιχείο και δεδομένο του σχεδιασμού. Τα συμφέροντα που κρύβονται, εμφανίζονται και δημιουργούνται είναι αυτά που η επιτυχημένη πολιτική πρέπει να εξισορροπήσει.

Ο πολεοδομικός σχεδιασμός, μέρος του οποίου αποτελεί το Ρ.Σ. και που αφορά όλους μας, αποτελεί μια διακήρυξη της διοίκησης που λέει: «κύριοι έχουμε πολιτική γης». Εάν αυτή η πολιτική γης είναι σαφής και συνεγείρει τον κόσμο, τότε έχουμε το σημαντικότερο κομμάτι του Ρ.Σ. επιτυχές. Οι έννοιες «πληροφορούμαι», «συμμετέχω», «ενδιαφέρομαι» αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του Ρυθμιστικού Σχεδιασμού.

Επιτυχημένος ρυθμιστικός σχεδιασμός πρέπει να πληρεί τις ώριμες ανάγκες μιας κοινωνίας όσον αφορά την ρύθμιση των πολεοδομικών λειτουργιών. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα συναντήσει την αποδοχή του κόσμου. Αντιρρήσεις και αντιδράσεις πάντα θα υπάρχουν. Με τον τρόπο όμως που λειτουργεί η κοινωνία σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι να πείσουμε για να μας εμπιστευθούν. Όχι όλους, ούτε είναι δυνατόν να εκπαιδευτούν οι πάντες για να αποκτήσουν πολεοδομικό κριτήριο. Οι ειδικοί πρέπει με ειλικρίνεια και υπευθυνότητα να παρουσιάσουν την εικόνα που οραματίζονται και που η πολιτική ηγεσία φιλοδοξεί να προσφέρει στον πολίτη. Όσο πιο καθαροί είναι οι στόχοι, τόσο μεγαλύτερη αποδοχή θα έχουν.

Το Ρ.Σ. δεν πρέπει να είναι φοβικό, δεν πρέπει να είναι ανισοβαρές και δεν πρέπει να είναι αποσπασματικό. Στη διαδικασία της σύγκρουσης για τον έλεγχο των χρήσεων γης πρέπει να προβλέπονται με ρεαλισμό περιοχές εκτόνωσης και μακροπρόθεσμης προστασίας του περιβάλλοντος, φυσικού και ιστορικού, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να εξασφαλίζονται οι τρέχουσες πολεοδομικές λειτουργίες στα πλαίσια της νομιμότητας.

Στο υπό συζήτηση Ρ.Σ. υπάρχουν πολλά σημεία που θα μπορούσε κανείς να εξειδικεύσει, να αντιταχθεί ή να συμπαραταχθεί. Απαιτείται το πολιτικό θάρρος να ξεκαθαρισθούν στο προοίμιο οι κύριοι πολιτικοί στόχοι που τίθενται για την ιστορικότερη πρωτεύουσα του κόσμου, την Αθήνα.

Κλείνοντας, θα ήθελα να επαναλάβω την ικανοποίηση των αρχιτεκτόνων για κάθε βήμα της διοίκησης προς την κατεύθυνση του επιστημονικού σχεδιασμού, να επισημάνουμε την καθυστέρηση και να διαβεβαιώσουμε ότι επιθυμούμε να συμβάλουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην εξειδίκευση και στην αποσαφήνιση όλων των σημείων εκείνων που «χρονίζουν» αδιευκρίνιστα.

Η Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων στην προσπάθειά της να βηματίζει χρήσιμα μαζί με την εκάστοτε διοίκηση, έχει ήδη δώσει δείγματα συνεργασίας και εξισορρόπησης μεταξύ των επιστημονικών και πολίτικών επιλογών. Θα συνεχίσει και στο μέλλον.

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ

Στη μεταπολεμική Ελλάδα, αναπτύχθηκαν οι κανονισμοί για την ανοικοδόμηση των πόλεων. Η εικόνα, αψευδής μάρτυρας ενός «ορθολογισμού» που αγγίζει τα όρια της ασχήμιας και του αντιαισθητικού. Σαν αντίδραση στην αστικοποίηση και την μετανάστευση, η διανόηση της εποχής επιστρέφει στις αξίες του λαϊκού πολιτισμού, που όμως δεν καταφέρνει ούτε να προστατεύσει ούτε να εξασφαλίσει την ομαλή συνέχεια με κανονιστικές διατάξεις .

Την ίδια εποχή, στην Ευρώπη, το διεθνές ενδιαφέρον συναντά τα επενδυτικά συμφέροντα στο κέντρο της πόλης. Η ανανέωση και η ανάπλαση των ιστορικών κέντρων εκφράζεται από το Χάρτη του Άμστερνταμ (1973), που σηματοδοτεί την αναζήτηση του ωραίου στο ιστορικό περιβάλλον των πόλεων.

Στην Ελλάδα, τα πράγματα καθυστερούν λόγω εμφυλίου και δικτατορίας. Οι συντηρητικές κυβερνήσεις- όχι με την κακή έννοια του όρου- προσπαθούν, με ιεράρχηση και νευρικότητα, να κερδίσουν το χαμένο χρόνο στην ανάπτυξη. Χτίζονται τα πάντα. Τα σχέδια επεκτείνονται προς κάθε κατεύθυνση και οι συνεταιρισμοί ουσιαστικά πολεοδομούν χωρίς περίσκεψη την περιαστική γη. Η επιστημονική πολεοδομία χαρακτηρίζεται «ουτοπία» από τους επενδυτές της εποχής. Η νοοτροπία του πελατειακού σχεδιασμού κυριαρχεί.

Παράλληλα, κάθε κυβέρνηση θεωρεί υποχρέωσή της να αναθεωρεί και να εξειδικεύει το Γ.Ο.Κ.. Φτάνοντας στο 1981, μια κυβέρνηση υψηλών προσδοκιών υποχρεούται να συνδυάσει το πονηρό παρελθόν με το οραματικό μέλλον. Προϊόν αυτού του συνδυασμού είναι οι ημιυπαίθριοι χώροι και όχι μόνο. Οι ημιυπαίθριοι χώροι θεσμοθετούνται με αδιαμφισβήτητα γλαφυρό και ρομαντικό υπόβαθρο και καταλήγουν ένα χυδαίο γνώρισμα της «έμφυτης τάσης» του Έλληνα προς την παρανομία και τη γενίκευση της αυθαιρεσίας στη δόμηση.

Σήμερα, καλούμαστε να προβάλουμε τη φιλοσοφία της διατήρησης, της προστασίας αλλά και της αναστήλωσης των χαμένων αξιών και ιδεών που γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν σ’ αυτόν τον τόπο. Οι νόμοι, οι κανονισμοί και οι έλεγχοι από μόνοι τους, ποτέ δεν παρήγαγαν ανώτερα πρότυπα. Η κύρια ευθύνη εναποτίθεται στην παιδεία. Οι νόμοι και οι κανονισμοί μπορούν να διατηρήσουν και να προστατεύσουν ένα κοινωνικό ή ανθρώπινο επίτευγμα- δημιούργημα. Δεν μπορούν όμως να γεννήσουν πολιτισμό. Κάτω από αυτό το πνεύμα πρέπει να κινηθούμε για να αντιμετωπίσουμε τόσο τα τρέχοντα προβλήματα όσο κι αυτά που θα προκύψουν στο μέλλον.

Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

Η πρώτη συνάντηση για την ΑΤΤΙΚΗ

Οι προεδρεύοντες: Ν. Σιαπκίδης , Π. Δεσποτόπουλος, Δ. Μαραβέας, και Α. Μπούμης